1 hafta boyunca nefes aldığım her an matmatik çalıştım. Neden bilmiyorum gerçekten. Önceleri bişeyler öğrendikçe havalara girdiğimi farkettim.Soruları şıkır şıkır çözüyordum, çözdükçe de mutlu oluyordum. Konu Tarama Sınavı'ndan çıktığımda hayatımda ilk defa matematikle ilgili bir organizasyondan sonra içimde halâ yaşam enerjisi olduğunu farkettim. Ama dün birazcık sıkılma bunalma hissettim sanki. Bugün de ipler koptu. Olmaz olsun. En son i'li falan bişeyler yapıyodum, masadan kalktım, son 1 saat içinde 13. kez mutfağa gidip nutella kaşıkladığımı farkettim. Of dedim sen napıyosun? Niye Strokes dinliyerek karmaşık sayılar çözmeye çalışıyosun. Sen karmaşık sayıcı matematikçi olmak istemiyosun ki sen Strokes olmak istiyosun. E o zaman ne bu hareketlerin. Sorunun cevabını buldun da noldu he noldu? Hep başka çarem olmadığını düşündüğüm için bunlar. Halbuki var. Ne yapmak istiyosam onu yapabilirim. 24 saat düşünsem aklıma bişeyler gelir sanırım. Düşünmekten üşenmiycem artık. Karmaşık sayı çözmekten iyidir. Evet ben artık düşünmeye karar verdim. (Allam yardım et). Otobüste giderken, derslerde, evde, yerken içerken hep işime yarıyıcak şeyleri düşünücem.
Gerçekten beynim hasar gördü galiba birden yükleme yapınca
Önce derslerine iyi çalış.. Sonra dua et. Sonra da keyiflenip neşeleneceğin aktivitelerin içinde ol..
YanıtlaSilkarmaşık sayılar bi süre sonra içinden çıkılmaz karmaşık durumlara dönebiliyor..
YanıtlaSilama ben bu "i" olayını çöz derim sana..bu sene görüp görebileceğin en zor konu bu..
fazla da yüklenme derim..sonra suyu çıkıyor.. bi daha yüzüne bile bakmak istemiyorsun o aptal test kitaplarının :)
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSil