18 Ekim 2010 Pazartesi

failing can be quite a breeze

Karın ağrısından ölmek diye bişey var. Buna eminim. 5 metrelik yolu yürüyerek başlayıp sürünerek bitirmek var.

Kardeşim bugün futbol çalışmasına gitmiş, 2 saat koşmuş. Eve gelip yattı. Sonra annem kaldırdı ödev yapsın diye. Ben hayatımda böyle asabi bir 9 yaş çocuk görmedim. Peki getir yapıcam dedi ama resmen kapıyı çekip çıkıcak arkadaşında kalıcak gibi tavırlar. Tabi annem orda bişeyleri düzeltmeye çalışırken film koptu. "Anne yeter yeter YETER YETER YETER!!!" diye bağırmaya başladı bu velet. Aha dedim sorunlu 2. Bizim evin Osman'ı bu.

Şu an hayattan tek istediğim şey yeni insanlar. Ama farklı tipler olucak yani yeni bişeyler görmek, duymak, konuşmak istiyorum. Arkadaş dediğin kafa açmalı zaten. Şu etrafımda dönen iğrenç okul ders sınav muhabbetinden kurtulmak, gençliğimi zevk-ü sefa içinde yaşamak istiyorum. Ve gerçekten normal yaşanan bir hayat kadar sıkıcı bişey olmadığına eminim. Yok mudur böyle okumayla kafayı bozmamış, aşırı normal olmayan insanlar? Çok şey mi istiyorum?

1 yorum:

  1. değişiklik çoğu zaman mutlu eder insanı. her seferinde tercih ettiğin çikolatayı değiştirmek, farklı bir iki sözcük öğrenip onları farklı cümleler içinde kullanmak, yatağa ters yönde yatmak bile olabilir bu. yeni insanlar da iyidir fakat şart değil..

    YanıtlaSil