10 Ekim 2010 Pazar

seven ways to go through school

Aynı evin içinde yaşayan bir grup insan ne kadar nefret edebilirmiş birbirinden ya. Vay anam vay. Ama boşver diyorum "sen hiç o evin içinde olmadın". Olabildiğine ergenleşmek istiyorum. Cidden ama cidden hayatın gerçek yüzünü gör.. tamam tamam o kadar da değil ama bu evde istenmiyorum sanki ben. Jack Goes Boating izledim bugün ne de güzelmiş. Ya otobüsle seyahat etmekten nefret ediyorum, okuldan nefret ediyorum, pazartesi gününden, matematik dersinden, istediğim hayatı yaşayamamaktan nefret ediyorum. Kendi hayâllerimden bile nefret ediyorum dünyayı bu kadar yaşanılmaz hâle getirdikleri için. Beni mutsuz eden üstyaşamın farkında olmadan bir tutku fakiri gibi yaşayabilsem ne kadar mutlu olurdum, bunu da bildiğim için çok mutsuzum. Ama yinede dünyanın en kalabalık otobüsünde "aklına bişey gelince gülen insan" olmak çok güzel. Boş zamanlarında o şeyi tekrar tekrar düşünüp gülmek de güzel.

En güzeli annem mp3 ümü yaptırmış

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder